N. LYGEROS PhD

Opus

5899 - La vérité de Vincent

« Il faut bien savoir que, si j’en abstrais la nourriture et le logement, tout le reste de mon argent s’en va encore dans les toiles. »Rien d’autre n’est ...

5899 - Η αλήθεια του Vincent

«Πρέπει λοιπόν να ξέρεις πως, αν αφαιρέσω τη διατροφή και τη διαμονή, όλα τ’ άλλα χρήματά μου πηγαίνουν πάλι στα καναβάτσα.»Τίποτ’ άλλο δεν είναι πιο αληθινό ...

5898 - La bruyère pierreuse de Vincent

« Hier j’étais au soleil couchant dans une bruyère pierreuse où croissent des chênes très petits et tordus, dans le fond une ruine sur la colline, et ...

5898 - Οι πετρώδεις χερσότοποι του Vincent

«Χθες είχα ξαπλώσει στον ήλιο σ’ έναν πετρώδη χερσότοπο όπου βλασταίνουν βελανιδιές μικρούλες και στραβές, στο βάθος ένα ερείπιο πάνω στον λόφο, και μες ...

5897 - Réflexions sur la quantité

« Certainement que les Ricard et pas les Leonard de Vinci non plus ne sont pas moins beaux, parce qu’il y en a peu, d’autre part les Monticelli, les ...

5897 - Σκέψεις περί της ποσότητας

«Βεβαίως και οι Ricard καθώς και οι Leonardo da Vinci δεν είναι διόλου λιγότερο όμορφοι, επειδή υπάρχουν λίγοι απ’ αυτούς, από την άλλη οι Monticelli, ...

5896 - Le train et la mort de Vincent

« Si nous prenons le train pour nous rendre à Tarascon ou à Rouen, nous prenons la mort pour aller dans une étoile. »À travers le songe d’une mort ...

5896 - Το τραίνο και ο θάνατος του Vincent

«Eάν πάρουμε το τραίνο για να μας μεταφέρει την Tarascon ή στη Rouen, παίρνουμε τον θάνατο για να πάμε σ’ έν’ αστέρι.»Μέσ’ από τ’ όνειρο ενός θερινού θανάτου ...

5895 - Les étoiles de Vincent

« Dans la vie du peintre peut-être la mort n’est pas ce qu’il y aurait de plus difficile. »Voilà tout est dit en quelques mots sans parler ...

5895 - Τ’ αστέρια του Vincent

«Μες τη ζωή του ζωγράφου ίσως ο θάνατος να μην είναι το πιο δύσκολο.»Ιδού, όλα ελέχθησαν σε λίγες λέξεις δίχως να μιλά απαραίτητα για τον πόνο.«Εγώ ...

5894 - Les chaises et la fresque

Les chaises des poètes étaient vides comme si elles attendaient les enfants qui auraient dû s’arracher de la fresque où ils avaient été peints, avec ...

5894 - Οι καρέκλες και η νωπογραφία

Οι καρέκλες των ποιητών ήταν κενές λες και περίμεναν τα παιδιά που θα έπρεπε να εκριζωθούν απ’ τη νωπογραφία όπου ήταν ζωγραφισμένα, με τις μανάδες τους. ...

5893 - La conscience de Vincent

« Les peintres – pour ne parler d’eux – étant morts et enterrés, parlent à une génération suivante ou à plusieurs générations suivantes par leurs œuvres. »Comment ...

5893 - Η συνείδηση του Vincent

«Οι ζωγράφοι – για να μιλήσουμε μόνο γι’ αυτούς – όντας νεκροί και θαμμένοι, μιλούν σε μια επόμενη γενιά ή σε πολλές επόμενες γενιές με το έργο τους.»Πώς ...

5892 - Το παράδοξο του τόπου

Ποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ειδημοσύνη στην επίλυση του παραδόξου από τους Einstein – Podolski – Rosen δίχως να γνωρίζουν τις αντικανονικότητες του ...

5892 - Le paradoxe de la localité

Qui aurait pu prétendre savoir résoudre le paradoxe d’Einstein – Podolski – Rosen sans connaître les irrégularités de Bell ? Toute question épistémologique ...

5891 - La voie paradoxale

Et si la voie était paradoxale qui pourrait l’emprunter ? Le bon ou le mauvais, le vrai ou le faux ? À moins qu’il ne faille l’intelligence pour résoudre ...

5891 - Η παράδοξη οδός

Κι αν η οδός είναι παράδοξη ποιος θα μπορούσε να τη δανειστεί; To καλό ή το κακό, η αλήθεια ή το ψέμα; Μήπως χρειάζεται η νοημοσύνη για να λύσει το αίνιγμα ...

5890 - Le temps des paradoxes

Pour évoluer dans la pensée le temps des paradoxes est nécessaire car c’est avec le raisonnement sournois que tu pourras discerner le vrai des sophismes ...

5890 - Ο χρόνος των παραδόξων

Για να εξελίσσεσαι μέσα στη σκέψη ο χρόνος των παραδόξων είν’ αναγκαίος διότι με τον ύπουλο ορθολογισμό είναι που μπορείς να διακρίνεις την αλήθεια των ...

5889 - Sur le sens du paradoxe

N’écoute pas l’opinion commune, elle ne reflète que la masse, recherche l’énergie du paradoxe pour dépasser l’absurde et transcender la connaissance là ...

5889 - Περί της έννοιας του παραδόξου

Μην ακούς την κοινή γνώμη, δεν αντικατοπτρίζει παρά μόνον τη μάζα, αναζήτα την ενέργεια του παράδοξου για να υπερβείς το ...

5888 - Καταγραφή της επιστολή του Δ. Α. Καππού στον Χ. Παπακυριακόπουλο (9/9/1943)

                                       Λειψία,  9.9.43         ’Αγαπητέ Χρίστο            Την επιστολή σου έλαβα προ καιρού, προχθές ...

5887 - Καταγραφή της επιστολή του Δ. Α. Καππού στον Χ. Παπακυριακόπουλο (8/6/1943)

Λειψία 8.6.43 Αγαπητέ κ. Παπακυριακόπουλε Τήν συστημένην επιστολή σου έλαβα πρό καιρού δεν σου απήντησα μέχρι ήμερον διότι περίμενα να ταυτοποιήσω ...

5886 - Καταγραφή της επιστολής του Δ. Α. Κάππου στον Χ. Παπακυριακόπουλο (23/12/1942)

Λειψία 23/XII/ 42                 Φίλε κ. Παπακυριακόπουλε, Χρόνια πολλά για τη γιορτή σας και ευτυχισμένο το νέο έτος. Την συστημένην επιστολή ...

5885 - Καταγραφή της επιστολής του Ν. Κριτικού στον Χ. Παπακυριακόπουλο (8/10/1937)

Αθήναι, 8.X. 37. Φίλε κ. Παπακυριακόπουλε, Ο καθηγητής κ. Καραθεοδωρή επέστρε- ψε από το ταξίδι του στην Μυτιλήνη και θα ...

5884 - Καταγραφή της επιστολής του Κ. Καραθεοδωρή στον Χ. Παπακυριακόπουλο (5/07/1938)

Μόναχον 5 Ιουλίου 1938 Rauchstrasse 8Φίλε κ. Παπακυριακόπουλε, Έλαβον και τάς δύο σας εργασίας ˙ την δευτέραν ανέγνωσεν ο κ. Κριτικός με τον οποίον την ...

5883 - Καταγραφή της επιστολής του Κ. Καραθεοδωρή στον Χ. Παπακυριακόπουλο (7/11/1943)

7.11.43. Φίλε κ. Παπακυριακόπουλε, πολύ σας ευχαριστώ διά την ωραίαν και σπουδαίαν υμών εργασίαν. Την  κάρταν σας ...

5882 - Καταγραφή της επιστολής του Κ. Καραθεοδωρή στον Χ. Παπακυριακόπουλο (18/8/1942)

                                                    18.8.42 Φίλε κ. Παπακυριακόπουλε, Ο Κάππος μ’ έφερεν την αληθώς ...

5881 - Καταγραφή της επιστολής του Κ. Καραθεοδωρή στον Χ. Παπακυριακόπουλο (30/4/1942)

                                                  30 Απριλίου 1942 Φίλε κ. Παπακυριακόπουλε, Το γράμμα σας έφθασεν σήμερον ...

5880 - Καταγραφή της επιστολής του Κ. Καραθεοδωρή στον Χ. Παπακυριακόπουλο (29/3/1940)

29.3.40. Φίλε κ. Παπακυριακόπουλε,  Όσον αφορά τάς ελλειπτικάς συναρτήσεις θα εύρητε ως φαντάζομαι ότι σας χρειάζεται εις τον Hurwitz – Courant. Διά ...

5879 - Καταγραφή της επιστολής του Κ. Καραθεοδωρή στον Χ. Παπακυριακόπουλο (21/2/1942)

Σάββατον 21.2.42. Φίλε κ. Παπακυρια - κόπουλε. Έλαβα τα δύο γράμματά σας και θα ευχαρισθώ πάρα πολύ να ιδώ και την εργασίαν ...

5878 - Καταγραφή της επιστολής του Κ. Καραθεοδωρή στον X. Παπακυριακόπουλο (27/7/1937)

Μόναχον, 27 Ιουλίου 1937Φίλε Κύριε Παπακυριακόπουλε, Μετά μεγάλου ενδιαφέροντος ανέγνωσα την εργασία σας η οποία είναι πάρα πολύ ...

5877 - Τα παιδιά της Αντιγόνης

Κανείς δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί στα παιδιά της Αντιγόνης διότι είχαν ζήσει τα πάθη της πριν ακόμα γεννηθούν μέσα στη σπηλιά δίχως φως κι είχαν ...

5876 - Οι ανελέητοι

Δεν ήταν μόνο καταδρομείς όπως πίστευαν οι περισσότεροι. Ήταν εκείνα τα ανθρώπινα όντα που ονόμαζαν τέρατα, οι κοινωνικοί. Ήταν οι μόνοι ...

5875 - Μέσα στο δάσος του Leonardo

Ενώ οι περισσότεροι έβλεπαν μόνο το κάρβουνο και την τεχνική, οι σπάνιοι κοίταζαν προσεχτικά το δάσος του Leonardo για να καταλάβουν πώς λειτουργούσε ...

5874 - Τα νέα κεφάλια

Κανείς δεν κοίταζε τα νέα κεφάλια λες και δεν υπήρχαν αλλαγές μέσα στην κενή κοινωνία. Κι όμως οι άνθρωποι δεν έκλαιγαν ήξεραν πια για ...

5873 - Όταν κρύωσε το λάδι

Όταν κρύωσε το λάδι που γεννήθηκε στην Αφρική μέσω του έργου του Pablo, έφτασε στην Ελβετία στην ώρα του. Είχε μέσα του τον ήλιο της δικαιοσύνης ...

5872 - Ο αγρότης πάνω στο τζάκι

Εκεί πάνω στο τζάκι το πορτραίτο του αγρότη έμοιαζε να είναι μοναχικό κι όμως ήταν γεμάτο χαρά. Έβλεπε όλους τους άλλους πίνακες, τοπία και ανθρώπους ...

5871 - Ζούμε τις ουτοπίες του παρελθόντος

Χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε ζούμε τις ουτοπίες του παρελθόντος διότι υπήρξαν άνθρωποι να σκεφτούν το αδιανόητο για την κοινωνία και να επινοήσουν ...

5870 - Όταν ήπιαμε τα σύννεφα

Όταν ήπιαμε τα σύννεφα δεν μεθύσαμε δεν πέσαμε κάτω αλλά ζήσαμε την πραγματικότητα της σκέψης του ανθρώπου που έζησε στην Αναγέννηση όχι από τύχη ...

5869 - Πάνω στο φτερό του ουρανού

Πάνω στο φτερό του ουρανού εκεί που το γαλάζιο άγγιζε το φωτεινό λευκό της Κυριακής σκεφτήκαμε τον άνθρωπο εκείνο που δεν υπήρχε για την κοινωνία, για ...

5868 - Το παιδί με την κούνια

Όταν σταματούσε η κούνια σου έπιανε το χέρι για να ζήσει και πάλι την ηρεμία της αγκαλιάς του ανέμου πάνω στα αγαπημένα δέντρα.Δεν μετρούσε πια η κούραση, ...

5867 - Το παιδί με τα σιδεράκια

Το παιδί με τα σιδεράκια που φυλάκισε η ομορφιά μιλούσε και διάβασε για την ελευθερία της σκέψης.Η κοινωνία άκουγε μόνο την προφορά δίχως ...

5866 - Η γλώσσα η βουβή

Ποιος ακούει τη γλώσσα τη βουβή όταν ο θόρυβος της κοινωνίας είναι παντού όλη την ημέρα; Ποιος θυμάται το σφαγείο όταν δεν υπάρχουν πια ...

5865 - Ο πόνος της χαράς

Ο πόνος της χαράς δεν εκφράζεται με απλά λόγια που ξελαφρώνουν. Τα μάτια της ήταν κουρασμένα από το μαύρο κλάμα που έπεσε πάνω στα μικρά λουλούδια. ...

5864 - Τα τερατάκια της τσέπης

Αν ήξεραν πραγματικά τι έκαναν εκείνη τη στιγμή ενάντια της κοινωνίας δεν θα τολμούσαν να παίξουν. Η αθωότητα είναι ικανή ν’ αλλάξει τον κόσμο του ...

5863 - Ο άνθρωπος με τα μανιτάρια

Ο άνθρωπος με τα μανιτάρια δεν είχε ελπίδες για τους άλλους δεν κοίταζε πια τα λάθη τους έψαχνε το άγνωστο για να ζήσει ως ένας θεός που έπεσε στη ...

5863 - The human with the mushrooms

The human with the mushrooms had no hope for the others was no longer looking at their mistakes he was searching for the unknown in order to live like ...

5862 - Sur la stratégie du temps

En étudiant les génocides à travers le monde, il n’est pas difficile de constater qu’une civilisation devient une cible à travers le contrôle de l’espace. ...