217 - Τα Τσακάλια
Πράξη ΙΙ Η σκηνή ανοίγει σ’ ένα καφέ στην πλατεία Πλατάνου. Το πέτρινο δάπεδο έχει βραχεί προσπαθώντας για να αναζωογονήσει τους λίγους ανθρώπους ...
Πράξη ΙΙ Η σκηνή ανοίγει σ’ ένα καφέ στην πλατεία Πλατάνου. Το πέτρινο δάπεδο έχει βραχεί προσπαθώντας για να αναζωογονήσει τους λίγους ανθρώπους ...
Δράμα σε τρεις πράξεις Πράξη 1 Στην Ελλάδα, στο κέντρο της Αθήνας, όχι πολύ μακριά από την Αγορά, στη γειτονιά του Ψυρρή, διακρίνονται μέσα σε ...
Γιατί δεν με κοιτάζει κανείς; Ενώ κοιτάζουν όλοι τα πάντα… Μάλλον δεν ξέρουν για τη δική μου γενοκτονία… Σιωπή. Πώς θα μπορούσα λοιπόν να τους αγγίξω… ...
Στα πλατάνια… Γιαγιά: Μαρία, πού πήγαν τα παιδιά; Μαρία: Για ψάρεμα. Γιαγιά: Κι ακόμα να γυρίσουν; Μαρία: Τώρα πήγαν πιο μακριά. Γιαγιά: ...
Δέσποινα: Άκουσες για τις τρύπες στο νερό; Μαρία: Και βέβαια ! Και στο ράδιο ακόμα… Δέσποινα: Μαρία μου, εσύ όλα τα πιάνεις. Δεν είχα ιδέα… Μαρία: ...
Δύο ψηλοί και δύο κοντές σ' ένα μαγαζί του λιμανιού. Θανάσης: Εμείς το έχουμε τούμπανο! Χρύσα: Κι εγώ κρυφό καμάρι… Στέλιος: Ποιο πράγμα, ρε ...
Εσύ... Ναι εσύ... Δεν είναι έκθεση εδώ, ούτε παράσταση... Εμείς τα ανθρώπινα κάρβουνα δεν είμαστε ζωγραφιές... Ξέρω, ξέρω έτσι το παρουσίασαν για να μας ...
Βιολέτα: Ποιος μ' έβαλε τόσο κοντά στον ουρανό; Σιωπή. Ποιος μ' έβαλε τόσο μακριά από τη γη; Παύση. Ήθελα να είμαι απλώς ένα λουλούδι σαν όλα τα άλλα. ...
Ένας άνθρωπος στην άκρη της γης, στο Καστελλόριζο. Αλέξανδρος: Ασβεστόπετρα ή γρανίτη, ποιο από τα δύο θα πληγώσω με τα διαμάντια της Τήνου; Δεν ξέρω…Γιατί ...
Όλοι περίμεναν να καρφωθεί σκάλα πάνω στον ουρανό. Δεν ήταν ένα όνειρο. Απλώς μία ιδέα. Η αναμονή πλήγωνε όχι μόνο τα πόδια αλλά και τους ανθρώπους. Και ...
Στον Φάνη Όχι! Γιατί; Δεν θέλω. Το ξέρω, πέθανες. Δίχως κιθάρα. Είμαι μόνος πια. Είσαι μέσα μου με μια ψεύτικη φωνή διότι δεν μπορώ αλλιώς. Πώς ν’ αντέξω; ...
Χάρις στο δρόμο του σοφού γέρου, ο απαγορευμένος διείσδυσε στην πολίχνη. Τέτοιο ήταν το παράδοξο στον αγώνα ενάντια στο παράλογο. Ο σοφός γέρος πέθανε ...
Ο μικρός περίμενε στη βιβλιοθήκη. Όταν αντιλήφθηκε το δάσκαλο των βιβλίων, δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί κι έχυσε ένα δάκρυ. Ήξερε πως η προδοσία του πήγε ...
- Επέστρεψες, λοιπόν; - Ο μικρός σου δεν μου άφησε επιλογή. - Τον χρησιμοποίησαν, λοιπόν, για να σε πιάσουν. - Του υποσχέθηκαν να σε ελευθερώσουν, αν με ...
Το σύστημα δεν μπορούσε να απαλλαχθεί από την ανθρώπινη μνήμη. Τουλάχιστον όχι εντελώς. Ήταν κρυμμένη μέσα στον πυρήνα. Για να χαθεί η μνήμη, απαραίτητη ...
Ο απαγορευμένος πέρασε από δίκη όπως το είχε προβλέψει. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε επιτέλους να συναντήσει εκείνους που είχαν οργανώσει τη σύλληψη ...
Η τρίτη συνάντηση του απαγορευμένου ήταν σίγουρα η πιο επικίνδυνη. Πλησίασε τα άτομα της εξουσίας για να πάρει πληροφορίες για τους αγνοούμενους. Έπρεπε ...
Η δεύτερη συνάντηση του απαγορευμένου έγινε σ’ ένα χωριό αγνοουμένων. Αυτή τη φορά ένας γέρος τού απηύθυνε το λόγο. - Ποιος καλός άνεμος σάς φέρνει ξένε; ...
Η πρώτη συνάντηση του απαγορευμένου έγινε σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό. Ο ανθρώπινος πολύ ανθρώπινος έπινε τσάι με άρωμα γιασεμιού, μόνος, όταν τον πλησίασε ...
Η ατέλεια δεν είχε αποκαλυφθεί. Ο απαγορευμένος ήταν πάντα ζωντανός παρά τον κοινωνικό νόμο και την τάξη τελειότητας. Ήταν ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία. Ο ...
Δεν χρειαζόταν πολύς συλλογισμός για να αντιληφθεί κάποιος το παράλογο της υπόθεσης, αλλά η κοινωνία είχε ήδη αποφασίσει αλλιώς. Η απεριόριστη σοφία του ...
Το σκοτάδι έπεσε και πάλι πάνω στο χωριό της Φωτεινής. Η ημισέληνος ήταν όμως διαφορετική. Κάποιες σκιές έψαχναν για τα παιδιά. Ήθελαν να σβήσουν το ...
Η Φωτεινή ξύπνησε με τον ήλιο και δεν πρόσεξε την απουσία του δράκου. Τον ένιωθε μόνο όταν τον είχε ανάγκη. Έκανε τις δουλειές του σπιτιού, για να δείξει ...
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια μικρή, τόσο μικρή, που κανείς δεν την πρόσεχε. Τη ’λέγαν Φωτεινή, γιατί ακόμα και μέσα στο πιο μαύρο σκοτάδι έλαμπαν ...
Κάθε μέρα που έλειπε η μικρή μούσα, το τεράστιο τέρας που δεν είχε πόδια ούτε χέρια αλλά μόνο μέτωπο, σκεφτόταν όλη τη νύχτα πώς να την αγκαλιάσει δίχως ...
Το τεράστιο τέρας είχε κλειστά τα μάτια και η μικρή μούσα νόμιζε ότι κοιμόταν. Το αγκάλιασε τρυφερά, για να μην το ξυπνήσει. Δεν ήξερε ότι δεν κοιμόταν ...
- Γιατί δεν έχεις χέρια; - Γιατί δεν παίρνω τίποτα. - Γιατί δεν έχεις πόδια; - Γιατί δεν φεύγω. - Τότε πώς θα μου φέρεις λουλούδια; - Το έχω ήδη σκεφτεί. ...
Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα αγοράκι που δεν είχε ανάγκη ν’ ανοίξει τα μάτια του για να βλέπει τους ανθρώπους. Η φύση, να μην το ζηλεύουν τα άτομα, το ...
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία μικρή που έπαιζε τσέλο. Δεν την άκουγε κανένας. Ήξερε να παίζει μόνο σιωπή. Οι σπασμένες χορδές δεν την ενοχλούσαν πια. ...
- Εμείς δεν αντισταθήκαμε ποτέ σε κανένα! - Σωστά! Μπράβο! - Πρέπει ν’ αλλάξουμε σημαία, αλλιώς θα νομίζουν ότι είμαστε κομμουνιστές. - Δεν είμαστε ...
Στον Δικαστή μας τον κ. Σαρτζετάκη με σεβασμό και θαυμασμό Σκηνή V Ο δικαστής: Διάβασα τη δικογραφία. Ο ψεύτης: Και ποιο είναι το συμπέρασμά ...
Σκηνή IV Ο ψεύτης : Δεν υπάρχεις! Ο ηλίθιος : Ποιος; Εγώ; Ο ψεύτης : Ναι, εσύ! Ο ηλίθιος : Τότε σε ποιον μιλάτε; Ο ψεύτης : Σε αυτόν που δεν υπάρχει. ...
Σκηνή ΙΙΙ Ο άλλος : Πώς πάνε τα πράγματα; Ο ένας : Χάλια! Μαύρα χάλια! Ο άλλος : Δεν εκδόθηκε το βιβλίο σου; Ο ένας : Εκδόθηκε και σε καλή τιμή μάλιστα. ...
Σκηνή ΙΙ Ο άλλος : Πού ήσουν τόσες μέρες; Ο ένας : Δούλευα... Ο άλλος : Με δουλεύεις. Ο ένας : Κι εγώ δουλεύω! Ο άλλος : Εσύ δεν μου έλεγες ότι δεν ...
Σκηνή Ι Ο ένας : Σήμερα πήρα μία οριστική απόφαση! [Με αποφασιστικό ύφος] Ο άλλος : Για πες... Ο ένας : Σήμερα αποφάσισα να μην ξεχνώ τίποτα πια. ...
Chaplin: Σήμερα σκέφτηκα για πρώτη φορά πως στην τελική κανείς δεν έχει ακούσει ποτέ τη φωνή του Αλήτη. Βεβαίως τότε ήταν η εποχή του βουβού κινηματογράφου ...
Σε ένα δικαστήριο του Βερολίνου, το σωτήριο έτος 1921 ... Ο Πρόεδρος Ποιο είναι το επώνυμό σας; Ο κατηγορούμενος Tehlirian. Ο Πρόεδρος ...
Deux personnages sont en bord de scène. Ce sont le personnage 1 et le personnage 3. Ils semblent désemparés. Du fond de la scène deux personnages ...
Quatre personnages se trouvent dans une pièce étrange. Deux d'entre eux sont assis à une table. Les deux autres sont debout en bord de scène. Ils ...
La pièce se déroule dans un deux-pièces. L'omniprésence des livres donne à celui-ci l'apparence d'un labyrinthe. Dans ce dédale, six personnages ...
L'auteur est assis à son bureau, silencieux. Il écrit sur un grand cahier bleu une pièce de théâtre. Deux personnages immobiles se trouvent juste ...
Μια μέρα τού ήρθε μια ιδέα. Ήταν μια ιδέα επικίνδυνη στους κόλπους αυτού του αγώνα που έδινε η σκέψη εδώ και χιλιετίες. Όμως η ιδέα ήταν εδώ, λες και ...
Τραγωδία σε μία πράξη Στην άκρη τ’ ουρανού και της θάλασσας, Ο Οδυσσέας κείτεται στο έδαφος. Το κορμί του λούζεται μ’ ένα ...