N. LYGEROS PhD

Κανείς  δεν είχε σκεφτεί ότι αυτά που έλεγε ...

Όταν τελείωσε ο Σαμάνος ένιωσε μέσα του την ανάσα του ανέμου και με το τέλος του τραγουδιού ήξεραν ότι θα ακολουθούσε μια νέα αποστολή που δεν είχαν φανταστεί. ...

Όταν οι μικροί άνθρωποι έφτασαν στο ιγκλού χωρίς να καταλάβουν πότε είχε φτάσει, ενώ είχε φύγει μετά από αυτούς, τους περίμενε ήδη ο Σαμάνος. Μάλιστα είχε ...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μικροί άνθρωποι που περπατούσαν πάνω στο λευκό για ν’ αφήσουν πίσω τους μόνο τα χιονισμένα ίχνη τους. Τουλάχιστον αυτό πίστευαν ...

Αν ακολουθήσεις την αρκούδα που χορεύει τότε θα βρεις τον λαό των ψυχών που ήδη σε περιμένει γιατί άκουσε ότι αγαπάς τους αγνώστους κι ότι ...

Δάσκαλος: Ωραία το διάβασες το πορτραίτο…. Ειρήνη: Ναι; Δάσκαλος: Δεν έχεις αυτό που έλεγες… Ειρήνη: Μα πώς είναι δυνατόν; Δάσκαλος: Θα ...

Ειρήνη: Θα μας μιλήσετε περί μνήμης; Δάσκαλος: Μετά τη χαρά και τη μεταχαρά; Ειρήνη: Και τη ζωγραφική. Δάσκαλος: Βέβαια μετά τους παραδοσιακούς ...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα έλατο με μήλα κι όλοι αναρωτιόνταν πώς είναι δυνατόν αυτό το φαινόμενο. Κανείς δε μπορούσε να το εξηγήσει κι όλοι μιλούσαν ...

Ήταν μικρή αλλά πήρε τη μεγάλη απόφαση. Το παραμύθι έληξε, θα γινόταν ιστορικός της μνήμης. Спасибо! Δεν μπορεί να ήταν εκείνος. Αυτό είπε στον εαυτό ...

Όταν έπιασε την πένα κι άρχισε να γράφει δεν είχε αποφασίσει για το θέμα. Νόμιζε ότι είχε την επιλογή. Τουλάχιστον για μερικά λεπτά. Μετά κατάλαβε ότι ...

Μέσα σ’ ένα παλιό γραφείο, η μικρή είχε βρει το μυστικό μελάνι κι ήθελε να γράψει κι αυτή ένα κομμάτι χρόνου. Προσπάθησε να μαντέψει πού ήταν η πένα μα ...

Il était une fois une petite fille, si petite que personne ne lui prêtait attention. On l’appelait Lumineuse car dans l’obscurité la plus noire ses cheveux ...

-Γιατί τόσο γαλάζιο;  -Για να έχουν όλοι οι άνθρωποι.  -Είναι καλύτερα έτσι. Θέλω κι εγώ λίγο γαλάζιο.  Η Φωτεινή σκύβει και πιάνει μια χούφτα θάλασσας, ...

Το σκοτάδι έπεσε και πάλι πάνω στο χωριό της Φωτεινής. Η ημισέληνος ήταν όμως διαφορετική. Κάποιες σκιές έψαχναν για τα παιδιά. Ήθελαν να σβήσουν το ...

Η Φωτεινή ξύπνησε με τον ήλιο και δεν πρόσεξε την απουσία του δράκου. Τον ένιωθε μόνο όταν τον είχε ανάγκη. Έκανε τις δουλειές του σπιτιού, για να δείξει ...

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια μικρή, τόσο μικρή, που κανείς δεν την πρόσεχε. Τη ’λέγαν Φωτεινή, γιατί ακόμα και μέσα στο πιο μαύρο σκοτάδι έλαμπαν ...

Κάθε μέρα που έλειπε η μικρή μούσα, το τεράστιο τέρας που δεν είχε πόδια ούτε χέρια αλλά μόνο μέτωπο, σκεφτόταν όλη τη νύχτα πώς να την αγκαλιάσει δίχως ...

Το τεράστιο τέρας είχε κλειστά τα μάτια και η μικρή μούσα νόμιζε ότι κοιμόταν. Το αγκάλιασε τρυφερά, για να μην το ξυπνήσει. Δεν ήξερε ότι δεν κοιμόταν ...

- Γιατί δεν έχεις χέρια; - Γιατί δεν παίρνω τίποτα. - Γιατί δεν έχεις πόδια; - Γιατί δεν φεύγω. - Τότε πώς θα μου φέρεις λουλούδια; - Το έχω ήδη σκεφτεί. ...

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα αγοράκι που δεν είχε ανάγκη ν’ ανοίξει τα μάτια του για να βλέπει τους ανθρώπους. Η φύση, να μην το ζηλεύουν τα άτομα, το ...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία μικρή που έπαιζε τσέλο. Δεν την άκουγε κανένας. Ήξερε να παίζει μόνο σιωπή. Οι σπασμένες χορδές δεν την ενοχλούσαν πια. ...

(Μια πανέμορφη τριανταφυλλιά κι ένα δύσμορφο τέρας κάτω από το δέντρο του ήλιου .) Τριανταφυλλιά: Θα μπορούσες να γράψεις κάτι για μένα; Τέρας: Ό,τι θες, ...

L'hiver avait été trop blanc et le printemps tardait à s'ouvrir sur le monde. Les maisons le savaient depuis des siècles tandis que les hommes s'affairaient ...