N. LYGEROS PhD

Ακόμα και όταν δεν άκουγε την ανθρωπιά του τέρατος, εκείνο δεν έπαυε να εξηγεί το τελευταίο νόημα της ζωής όχι όμως την κοινωνία μα τους ...

2997 - Le feu de l’océan

Là-bas où est mort le soleil sous la pluie de l’oubli nous vîmes pour la première fois la terre brûlée par l’océan. N'existaient plus les hommes ...

2997 - Η φωτιά του ωκεανού

Εκεί που πέθανε ο ήλιος κάτω από τη βροχή της λήθης είδαμε για πρώτη φορά τη γη να καίγεται από τον ωκεανό. Δεν υπήρχαν πια οι άνθρωποι που δεν ξεχνούσαν ...

2996 - La beauté de l’arbre

Là-bas dans l’immense plaine un arbre regardait la terre. Il y avait enfoncé ses racines pour que les barbares de l’oubli ne la volent pas. Mais ...

2996 - Η ομορφιά του δένδρου

Εκεί στον απέραντο κάμπο ένα δένδρο κοίταζε τη γη. Eίχε χώσει της ρίζες του για να μην τις κλέψουν οι βάρβαροι της λήθης. Μα όταν ήρθαν οι κατακτητές ...

2995 - Το δάσος του χρόνου

- Γιατί δεν κοίταξες το σπίτι; - Έβλεπα μόνο τον τάφο. - Μα δεν πήγαμε στο νεκροταφείο. - Το σπίτι. - Τι θες να πεις με το σπίτι; - Ήταν μια ανώνυμη ...

2994 - Η σελίδα δεν τέλειωσε

Δεν ξεφύλλισες όλες τις σελίδες του βιβλίου της ιστορίας για να μάθεις ότι η σελίδα που δεν τέλειωσε δεν είναι η δική σου ούτε η δική μας. ανήκει ...

2993 - Ένα ποτήρι ζωής

Δεν μέθυσες μ’ ένα ποτήρι ζωής και θέλησες να πεθάνεις και πάλι για να ζήσουν οι άλλοι που δεν πρόφτασαν να προδώσουν τις αξίες που δεν γνώρισαν. ...

2992 - The offer and discounts

Date : November 14, 2015 / Articles, Poems

The whole life was an offer But society only knew about discounts. As he couldn’t sale something they told him that he didn’t know about market. The ...

2992 - Η προσφορά και οι εκπτώσεις

Όλη η ζωή ήταν μια προσφορά. Μα η κοινωνία ήξερε μόνο από εκπτώσεις. Όπως δε μπορούσε να πουλήσει τίποτα του έλεγαν ότι δεν ήξερε από αγορά. Η ...

2991 - Όταν ο τάφος έγινε θησαυρός

Τα σπάνια χειρόγραφα ήταν πολλά. Και η αξία δεν είχε νόημα. Δεν έστειλε πια το μελάνι. Το χαρτί δεν έπινε πια τη ζωή. Μα οι νεκρές γλώσσες έπρεπε ...

2990 - Τα φύλλα μιας άλλης εποχής

Διαβάζαμε με τις ώρες τα περασμένα χρόνια δίχως τα δάκρυα της σιωπής. Όμως η συγκίνηση δεν ήρθε παρά μόνο με την άνοιξη. Ήταν λίγο μετά το τέλος ...

2989 - Μα και οι κάρτες μιλούσαν

Ανάμεσα στα μολυβένια έγγραφα κλέψαμε τις κάρτες που μιλούσαν. Έλεγαν για κείνους που δεν έζησαν για κείνους που δεν πάλεψαν με τους σπασμένους ...

2988 - Η κλούβα της ανθρωπιάς

Μέσα στην άγνωστη βιβλιοθήκη, μια κλούβα περίμενε άδεια. Οι άγνωστοι την πλησίασαν σιωπηλά. Κι έκλεισαν την πόρτα. Τότε ο τάφος έγινε ...

2987 - Εσωτερική ανάγκη

Έλεγες για την ανθρωπιά που δεν ήξερε από κοινωνία κι έκλαιγες για τα παιδιά που αντιμετώπιζαν την αδιαφορία. Ζήτησες συγγνώμη αλλά δεν πέθανες ...

2986 - Η άγνωστη γνώση

Δίνουμε αξία μόνο στις γνώσεις μας κι όχι στη γνώση. Γι’ αυτό το λόγο μάς ενοχλούν τόσο πολύ οι άγνωστοι που ξέρουν. Διότι μ’ αυτούς καταλαβαίνουμε ...

2985 - Ένας Προμηθέας δεσμώτης

Κάθε άτομο της κοινωνίας ένιωθε λύπη για τον Προμηθέα δεσμώτη. Έβλεπε τις αλυσίδες και ράγιζε η καρδιά του γιατί δεν ήξερε ότι εκείνος δέχτηκε ...

2984 - Μάθημα πάθημα

Στα κατεχόμενα της ζωής, η ζωή δεν είναι εγκλωβισμένη μα μόνο αγνοούμενη. Δεν υπάρχει εξήγηση για εκείνον που δεν αναζητά μα μόνο ήττα. Η ουσία ...

2983 - De la risa, sin broma

- ¿Hablas en serio? - No. - ¿Pero tus labios? - Es para que crea que me rio. - ¿Quién? - La muerte. - ¿Te estás burlando de mi? - ¿Por que ...

2983 - Du rire, sans blague

- Tu ris à nouveau ? - Non bien sur. - Mais tes lèvres ? - C’est pour qu’elle croie que je ris. - Qui ? - Mais la mort ! -Tu te moques de moi ? - Parce ...

2983 - Γέλιο, όχι αστεία

- Πολύ γελάς; - Όχι βέβαια. - Μα τα χείλη σου; - Είναι για να νομίζει ότι γελάω. - Ποιός; - Μα ο θάνατος! - Με δουλεύεις; - Επειδή τον ξεγελάω δίχως ...

2982 - The immortal laughter

-Why are you laughing? -So I don't die. -Who told you Death fears laughter? -(Anxious). You think she doesn't? -No, I don't know. -Then why did you ...

2982 - La risa inmortal

- ¿Porqué te ries? - Para no morirme. - ¿Quién te dijo que la muerte le tiene miedo a la risa? - Angustiado. ¿Quieres decir que no le tiene miedo? ...

2982 - Le rire immortel

- Pourquoi ris-tu ? - Pour ne pas mourir. - Qui t’a dit que la mort avait peur du rire ? - Angoissé. Tu penses qu’elle ne le craint pas ? - Non, ...

2982 - Το αθάνατο γέλιο

- Γιατί γελάς; - Για να μην πεθάνω. - Ποιός σου είπε ότι ο θάνατος φοβάται το γέλιο; - (Αγχωμένος) Εννοείς ότι δεν το φοβάται; - Όχι, δεν ξέρω. - ...

2982 - Бессмертный смех

- Почему ты смеёшься? - Чтобы не умереть. - Кто тебе сказал, что смерть боится смеха? - (Взволнованный) Ты имеешь в виду что не боится? - Нет, ...

2981 - Εκατό χρόνια πέρασαν

- Εκατό χρόνια πέρασαν... - Τα χειρόγραφα δεν ξέχασαν. - Όμως ποιος τα θυμόταν; - Κανείς. Μα τώρα... - Τα διαβάζουμε και πάλι. - Ένας ολόκληρος κατάλογος. ...

2980 - Η κραυγή του πάθους

Η αίθουσα δεν ήταν άδεια. Υπήρχαν άνθρωποι. Σε κοίταζαν σιωπηλά. Δεν ήξεραν για την επανάσταση. Τους είχαμε πει μόνο για θέατρο. Έτσι όταν σηκώθηκες ...

2979 - Δεν ξέχασες, το ξέρω

Όταν έπεσε ο γιος νεκρός δεν τόλμησες να μιλήσεις φοβήθηκες μην τον ξυπνήσεις. Δεν έκλαψες για να μην στάξουν πάνω του τα δάκρυά σου. Λυπάμαι ...

2978 - Το δωμάτιο χωρίς μπαλκόνι

Μου λείπει ήδη το δωμάτιο με την παλιά γκραβούρα και τα κινέζικα αγαλματάκια. Οι μαύρες φιγούρες, ελεύθερες πια προσέχουν την ιστορία. Ακόμα και ...

2977 - Οι κόμβοι και το καλάμι

Κοντά στη λίμνη ανάμεσα στα καλάμια μετρούσες τους κόμβους. Δεν υπήρχαν άλλοι ήσουν ο μόνος υπεύθυνος της τελευταίας επιλογής. Τα χάδια σου ήταν ...

2976 - Ο άνθρωπος με το καλάμι

Δεν μπόρεσες να πεις τίποτα εκείνη τη στιγμή. Σ’ εμπόδισε το όνειρο που δεν ξέχασε. Έτσι δεν είναι; Το καλάμι δεν έπαιζε ακόμη. Τα χείλη σου δεν ...

2975 - Όταν άνοιξαν τα φύλλα

Ποιος αντιλήφθηκε τι έγινε όταν άνοιξαν τα φύλλα και διαβάσαμε τα γράμματα που κανείς δεν κοίταζε πια; Ο ανύπαρκτος λαός ράγισε ακόμα μία φορά το ...

2974 - Λίγες επιλογές

Λίγες είναι οι επιλογές όπως και οι άνθρωποι μα επαρκούν για τον κόσμο που δεν γνωρίζει αρχές παρά μόνο αξίες. Ο ξένος επέλεξε τον ήλιο, ο άγνωστος ...

2973 - Τα νεκρά δένδρα

Ανάσαινα παλιά βιβλία για να θυμηθώ το άρωμα της ξεχασμένης μνήμης, όταν είδα για πρώτη φορά το μυστικό φύλλο που δεν λύγισε ανάμεσα στα κλειστά ανοίγματα. ...

2972 - Ο ανθρωπάκος με το άρωμα

Ανάμεσα στα ρούχα ένα κρυφό άρωμα Ποιος το έβαλε άραγε; Το κρατούσε μέσα του ένας ανθρωπάκος που δεν περίμενε παρά μόνο το άνοιγμα. Ο κλειστός κόσμος ...

2971 - Two moments and one life

Date : October 30, 2015 / Articles, Poems

Two dates, two moments but only one life. We are not paying attention at the first because we don't know about the second. Too many facts, few decisions ...

2971 - Δύο στιγμές και μία ζωή

Οι δύο ημερομηνίες, δύο στιγμές η ζωή όμως μία. Δεν προσέχουμε την πρώτη διότι δεν γνωρίζουμε τη δεύτερη. Τα γεγονότα πολλά, οι αποφάσεις λίγες ...

2971 - Два мгновегия и одна жизнь

...

2970 - Histoire d’un mythe

Dans le salon des immortelles le tableau du sable pénétrait dans le passé de notre histoire. Sans se contenter d’exister comme un simple élément du décor, ...

2969 - Sur la nécessité d’un traité pour l’Union Européenne

L’évolution de la situation mondiale montre de plus en plus la nécessité d’un traité pour l’Union Européenne. Celle-ci doit se réorganiser de manière interne ...

2968 - Ambiguïtés révélatrices

Les combattants de la cause arménienne se sentent bien souvent seuls. Il faut dire que la reconnaissance du génocide des Arméniens semble soit aller de ...

2967 - Καταγραφή της επιστολής του Κ. Καραθεοδωρή στον Α. Καραθεοδωρή. (27/10/1898)

1 06/38 Πέραν Βασιλευούσης τη 27 Οκτ. 1898. Εξοχώτατε και φίλτατε αδελφέ, Ο επιφέρων το παρόν επιστόλιον Κύριος Léοni εκ Σμύρνης έχει έμπροσθεν ...

2966 - Καταγραφή της επιστολής της Σάμου στον Α. Καραθεοδωρή

1409 06/48 Εξοχώτατε, Επί τη προσεχώς επετείω ονοματική υμών ε- ορτή, σπεύδω, καθήκον ιερόν επιτελών, να υπο- βάλω εγώ και άπασα η οικογένειά μου ...

2965 - Καταγραφή της επιστολής της Ι.Μ. Αδριανουπόλεως στον Α. Καραθεοδωρή

1682 06/52 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 1896 Εξοχώτατε. Επί ταις επικειμέναις κοσμοχαρμοσύνοις εορ- ταίς της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου ...

2964 - Η σιωπή του Πέτρου

Date : April 8, 2014 / Articles

Δεν ήταν ανάγκη να πεθάνεις. Δεν νομίζεις; Γιατί δεν απαντάς; Δεν ξέρεις τι να πεις; Δεν ήθελες να ζήσεις; Γιατί δεν με κοιτάς πια; Δεν ζήτησες τίποτα. ...

2963 - The road of humanity

Date : June 14, 2016 / Articles, Dialogs

Stavroula: Why do the gypsies don’t have a house? Jacob: The world is their home. Stavroula: And where do they live? Jacob: On the road. Stavroula: ...

2963 - El camino de la compasión

Stavrula: ¿Por qué no tienen casa los gitanos? Santiago: El mundo es su casa. Stavrula: ¿Y dónde viven? Santiago: En la calle. Stavrula: ¡Pero si allí ...

2963 - Ο δρόμος της ανθρωπιάς

Σταυρούλα: Γιατί δεν έχουν σπίτι οι Τσιγγάνοι; Ιάκωβος: Ο κόσμος είναι το σπίτι τους. Σταυρούλα: Και πού μένουν; Ιάκωβος: Στο δρόμο. Σταυρούλα: Μα ...

2963 - Путь человечности