Ο κόσμος καταπίεζε τον κόσμο της 
και δεν ήξερε πια αν υπήρχε. 
Κάθε σκέψη της ήταν και μία πληγή 
έτσι κάθε της απάντηση ήταν μία παύλα 
δίχως να υπάρχει ποτέ τελεία. 
Δεν ήθελε να σταματήσει να μιλάει 
για να μην την ξεχάσουν μέσα στη σιωπή 
κι έτσι πέθανε με το στόμα ανοιχτό.