Οι δύο πέτρες ήταν μία. 
Και είχε μία κρυφή πληγή. 
Η ανθρωπιά είχε χαράξει τα σύμβολά της 
για να μη χαθεί η ύπαρξή της. 
Η πέτρα άνοιγε μόνο με φιλιά 
όπως τα χείλη της αγάπης.