Έψαχνες μαζί μου τον τάφο της γιαγιάς 
μα δεν κατάλαβες την αξία σου. 
Κρατούσες τα λουλούδια της μυθολογίας 
μα δεν έμαθες για τα πάθη μου. 
Κι ήσουν δίπλα μου στις πιο δύσκολες στιγμές 
όταν η μνήμη χάνεται μέσα στη λήθη. 
Τι άλλο μπορώ να σου πω 
για να δεις και πάλι τη γη μας; 
Αρκεί να ξέρεις ότι έχουμε τα ίδια δάκρυα.