Κάποτε όταν ήμασταν φτωχοί 
ακούγαμε τα τραγούδια του λαού 
για να διαβάσουμε τη ζωή 
και να ζήσουμε το θάνατο. 
Τώρα μέσα στις παλιές αναμνήσεις 
μία φωνή υπάρχει ακόμα 
ενώ η κοινωνία βυθίζεται 
στα πλούτη της μοναξιάς. 
Κι όταν ψοφήσουμε επιτέλους 
σαν τους μάγκες και τους αλήτες, 
οι ξεχασμένοι μας φίλοι 
θα τραγουδήσουν και πάλι τα παλιά.