Μου λείπει ήδη το δωμάτιο 
με την παλιά γκραβούρα 
και τα κινέζικα αγαλματάκια. 
Οι μαύρες φιγούρες, 
ελεύθερες πια 
προσέχουν την ιστορία. 
Ακόμα και το φως 
δεν έλεγε να σβήσει 
κι έσταζε μέσα μου. 
Το νιώθεις;