Δύο φορές περάσαμε από το μονοπάτι

της μνήμης που περίμενε

ν’ανοίξουν τα τείχη της πόλης

για να φανεί το λιμάνι

με το ακίνητο καράβι,

τότε άρχισε το πρώτο

ταξίδι της νύχτας

που δεν

τελείωσε.