Έσερνες το πληγωμένο σου κορμί.
Δεν είχες πια γόνατα.
Είχαν σπάσει όταν προσπάθησαν να σε λυγίσουν.
Δεν είχες πια χέρια.
Είχαν σπάσει όταν προσπάθησες ν’ αντισταθείς.
Ήσουν μόνο δύο χείλη.
Κι ήθελες σε μια τελευταία προσπάθεια
να φιλήσεις τη στάχτη του νεκρού αδελφού.
Όμως ζούσε.