Η καθιέρωση της ζώνης αποκλειστικότητας, δεν είναι μόνο συμβολική ή ουτοπική, παρόλο που θα το ήθελαν μερικοί αναλυτές του κυπριακού. Η Κύπρος διεκδικεί τα δικαιώματά της δίχως να αποδέχεται τις τεχνητές αμφισβητήσεις της Τουρκίας, όπως το κάνουν άλλα κράτη. Η σημασία των χωρικών υδάτων για ένα νησί δεν είναι απλά γεωστρατηγική. Η σχέση τους είναι πιο βαθιά και έχει ιστορία. Τα χωρικά ύδατα και ο εναέριος χώρος της Κύπρου έρχονται από το παρελθόν και δεν μπορεί να αναλυθούν μόνο και μόνο συγχρονικά. Δίχως το βάθος του χρόνου, η ανάλυση δεν είναισύνθεση και προκαλεί γνωστικές παγίδες. Όταν η Τουρκία αμφισβητεί την κυριαρχία της Κύπρου, δεν τα βάζει με την Κύπρο, όπως νομίζουν μερικοί αλλά με τη δομή του αγγλικού συστήματος. Δεν αμφισβητούν ένα μικρό νησί της Ανατολικής Μεσογείου αλλά μια ανθεκτική δομή που έχει διέσχισε ιστορικά γεγονότα. Κατά συνέπεια, μπορεί να αντέξει τεχνητές πιέσεις χωρίς κανένα πρόβλημα. Η δυσκολία που αντιμετωπίζει η Τουρκία είναι ο αποκλεισμός από την πραγματικότητα. Οι κινήσεις ανήκουν στον δυνητικό χώρο και έχουν νόημα μόνο σε αυτόν. Μόνον αν το άλλο κράτος θέλει να την αντιμετωπίσει σε αυτόν τον τομέα, το δόγμα της γίνεται ισχυρό. Ενώ τώρα η πραγματικότητα είναι κυπριακή. Και αυτή η πραγματικότητα πιέζει το δυνητικό σύστημα της Τουρκία. Όλο το διεθνές σύστημα βασίζεται στα διαγράμματα του Voronoï για την διαχωριστική τοπογραφία και στο ιστορικό παρελθόν. Η Τουρκία μη δίνοντας σημασία σε αξίες, πιέζει τις αρχές και θεωρεί ότι οι κινήσεις της θα επηρεάσουν το περιβάλλον της. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική και δεν συμπίπτει με αυτή την προσέγγιση. Το θέμα των πετρελαίων της Κύπρου δεν είναι δυνητικό και αποδεικνύει ότι τα όρια της τουρκικής πολιτικής είναι ορατά. Συνεπώς δεν ανήκουν πλέον στη στρατηγική. Επιπλέον η ανάλυση της τουρκικής τακτικής αναδεικνύει εσωτερικές τριβές που είναι μεγαλύτερες από το πρόβλημα που θέλει να διαχειριστεί. Είναι λοιπόν αναμενόμενο να είναι αυτός ο χειρισμός μόνο και μόνο εικονικός και βέβαια για εσωτερική κατανάλωση. Βασίζεται βέβαια και στις αντιδράσεις των δικών μας που βρίσκουν την ευκαιρία για να εξηγήσουν τις φοβίες τους προσπαθώντας να τις μετατρέψουν σε γνήσιους φόβους μέσω της εσωτερικής παραπληροφόρησης. Όμως και αυτοί πρέπει να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα που συνεχίζει να εξελίσσεται ξεπερνώντας κάθε δυνητικό εμπόδιο. Τώρα που έχουν σειρά και οι εταιρείες που ενδιαφέρονται για τα blocks της Κύπρου, η ισορροπία του παιγνίου αποκτά και ευστάθεια. Με άλλα λόγια, η Τουρκία θα αναγκαστεί να ανοίξει ένα άλλο φαινομενικό μέτωπο για να μη φανεί ότι η στρατηγική της πάνω σε αυτό το θέμα έχει καταρρεύσει. Με αυτό τον τρόπο, θα προσπαθήσει να μη φανεί αποκλεισμένη από το όλο θέμα. Βλέπουμε λοιπόν ότι η σωστή διαχείριση της αποκλειστικότητας που είναι ένα δικαίωμα της Κύπρου, μας επιτρέπει να αποτρέψουμε τις τεχνητές πιέσεις της Τουρκίας, προκαλώντας της επιπλέον το κόστος του αποκλεισμού.