Ήμασταν τόσο κοντά και η θάλασσα περίμενε.

Κοιτάζαμε τον ορίζοντα και δεν βλέπαμε τον γιαλό.

Είχαμε ξεχάσει ότι κάθε ταξίδι

αρχίζει μ’ ένα βήμα,

ένα μόνο βήμα που δεν κάναμε

για να μη βραχούμε.