Δεν έσταζε τίποτα από μέσα της

όλη η αγάπη της είχε γίνει ανθρωπιά

για να αντέξει τη φωτιά

που δεν είχε φως και δάκρυα.

Η νύχτα ήταν γλυκιά και τρυφερή

όπως τα χέρια με τα δαχτυλίδια

που άγγιζαν μόνο τα μάγουλα

μιας παραπονεμένης μικρής.

Οι γραμμές της καλοσύνης

γεννήθηκαν για μια αγκαλιά

που δεν άνοιξε ποτέ τα χέρια

ακόμα και όταν έκλαιγε.