Σ’ ένα σχολείο.

Αγαθή: Θέλετε να διδάξετε εδώ;
Luis: Βεβαίως!
Αγαθή: Ισπανικά;
Luis: Τι άλλο;
Αγαθή: Ασφαλώς, τι άλλο;
Luis: Υπάρχει ένα πρόβλημα;
Αγαθή: Όχι, κανένα.
Luis: Τότε, δεν καταλαβαίνω την ερώτηση.
Αγαθή: Απλώς η προφορά σας…
Luis: Τι έχει η προφορά μου;
Αγαθή: Υπάρχει…
Luis: Κι είμαι καταδικασμένος;
Αγαθή: Μερικοί γονείς…
Luis: Θα πουν ότι δεν μιλώ καλά ισπανικά;
Αγαθή: Όχι, βεβαίως.
Luis: Τότε;
Αγαθή: Δεν με βοηθάτε!
Luis: Ψάχνω απλώς δουλειά. Σε τι να σας βοηθήσω; Πείτε μου να δω αν μπορώ…
Αγαθή: Θέλω να σας πω…
Luis: Ναι, τι θέλετε να πείτε;
Αγαθή: Madre de Dios!
Luis: ¿Hablas español?
Αγαθή: No, no. Χρόνος. Claro que no! Σιωπή. Θέλω να πω όχι.
Luis: Esta usted una buena mujer!
Αγαθή: No, … Σιωπή. No, …
Luis: ¿Por qué ?
Αγαθή: Porque… Χρόνος. Αχ, Θεέ μου. Χρόνος. Αν ήμουν καλή, δεν θα σας παίδευα έτσι…
Luis: Και τι θα κάνατε;
Αγαθή: Θα σας έδινα αυτή τη δουλειά.
Luis: Ενώ τώρα;
Αγαθή: Θα περιμένω να αναγνωρίσετε τα διπλώματά σας.
Luis: Θέλετε να πείτε ότι δεν πιστεύετε ότι μιλώ ισπανικά;
Αγαθή: Όχι, βέβαια.
Luis: Τότε;
Αγαθή: Το σχολείο χρειάζεται την αναγνώριση.
Luis: Μα τα διπλώματά μου είναι ισπανικά και πρέπει ν’ αποδείξω….
Αγαθή: Ξέρω, ξέρω… Αυτό λέει ο νόμος…
Luis: Και πόσο θα πάρει αυτή η αναγνώριση;
Αγαθή: Με ενοχές. Μερικούς μήνες…
Luis: Μερικούς μήνες! Μα τότε θα χάσω κι αυτή τη δουλειά.
Αγαθή: Τι να σας πω; Χρόνος. Το σχολείο…
Luis: Το σχολείο, είναι απάνθρωπο!
Αγαθή: Ειλικρινά, λυπάμαι…
Luis: Yo tambien!
Αγαθή: Το φαντάζομαι.
Luis: Ευχαριστώ για όλα πάντως… Σιωπή.
Αγαθή: Μην το παίρνετε έτσι… Τα χαρτιά σας είναι χρήσιμα σε κάθε περίπτωση. Σας το λέω για το μέλλον…
Luis: Ποιο μέλλον; Χρόνος. Αν δεν βρω δουλειά, θα πρέπει να επιστρέψω στην πατρίδα μου.
Αγαθή: Αφήστε μου τα στοιχεία σας….
Luis: Γιατί; Για να μην με ξεχάσετε;
Αγαθή: Έχω μια φίλη που ψάχνει ένα μεταφραστή.
Luis: Για ισπανικά;
Αγαθή: Θέλει να μεταφράσει ένα βιβλίο φιλοσοφίας.
Luis: Μόνο η φιλοσοφία μπορεί ν’ αντικαταστήσει το μέλλον.