– Δεν ακούς το θόρυβο της κοινωνίας; 
– Γιατί; 
– Δεν σ’ ενοχλεί το ανούσιο; 
– Γιατί; 
– Δεν απαντάς; 
– Όχι. 
– Μα γιατί; 
– Δεν υπάρχει λόγος. 
– Θα ζήσουμε τότε; 
– Ναι. 
– Και πάλι; 
– Βεβαίως. 
– Ακόμα και τώρα; 
– Πρέπει. 
– Δίχως κορμιά; 
– Θα βρούμε άλλα. 
– Και θα αντέξουν τον πόνο μας; 
– Όχι βέβαια. 
– Αξίζει τότε; 
– Τι πράγμα; 
– Ν’ αντέξουμε και πάλι τα βάσανα της ζωής. 
– Μόνο έτσι θα ’χουμε και πάλι το κεφάλι ψηλά. 
– Τι θέλεις να δεις; 
– Τους άλλους. 
– Σου λείπουν; 
– Όχι… 
– Τότε; 
– Δεν θέλουν να υποφέρουν μόνοι τους. 
– Έχεις δίκιο, δεν είναι σωστό. 
– Ας ζήσουμε λοιπόν!