Γ: Σ’ αρέσουν οι τρούφες;
Α: Έφερες;
Γ: Ήθελες;
Α: Αν ήθελες, βέβαια.
Γ: Έφερα βέβαια.
Α: Να τις δοκιμάσουμε;
Γ: Όχι, ακόμα…
Α: Πότε τότε;
Γ: Όταν έρθει η ώρα…
Α: Δηλαδή;
Γ: Ταρτάκια πρώτα!
Α: Τι γλυκιά που είσαι!
Γ: Σε ποια μιλάς;
Α: Σε σένα…
Γ: Νόμιζα ότι κοίταζες τη φράουλα…
Α: Προτιμάς τον ανανά;
Γ: Πάρε πρώτος…
Α: Το μισό τότε.
Γ: Καλά!
Α: Όχι, όχι, πάρε μεγαλύτερο κομμάτι.
Γ: Θέλεις κι άλλα;
Α: Θέλω μόνο εσένα.
Γ: Θα το δούμε κι αυτό.
Α: Θα περιμένω τότε.
Γ: Μα, γιατί;
Α: Γιατί δεν θέλω τίποτα άλλο.
Γ: Αχ, αυτές οι…
Α: Χαμογέλασες!
Γ: Είσαι…
Α: Ναι, ναι, το ξέρω…
Γ: Τα ‘μαθες τώρα!
Α: Προσπαθώ…
Γ: Καλά κάνεις…
Α: Αφού το λες…
Γ: Γέμισες… έλα να σε σκουπίσω…
Α: Μμμ… Κοίτα τη δουλειά σου!
Γ: Τι έχουν;
Α: Έγιναν γλυκά…
Γ: Θέλεις;
Α: Μμμ… Μμμ…
Γ: Δεν άφησες ούτε σταγόνα!
Α: Γιατί να σ’ αφήσω;
Γ: Δεν ξέρω…
Α: Σ’ άρεσε;
Γ: Μμμ…  Πάμε για καπέλο;
Α: Ναι, ναι!
Γ: Και οι τρούφες ;
Α: Μετά…
Γ: Πάμε τότε!
Α: Είναι λίγο πιο πέρα!
Γ: Το ξέρω.
Α: Ωραία σου πάει…
Γ: Αλήθεια;
Α: Είναι το κεφάλι σου…
Γ: Τι έχει;
Α: Σηκώνει ακόμα και τον ήλιο.
Γ: Αυτό θέλω…
Α: Ζωή μου!