Το βιολί δεν ζητούσε τόσα πολλά,

του αρκούσε να μοιράζεται μια στιγμή

μ’ ένα βιολονσέλλο μιας άλλης εποχής

για να ξαναζήσει την γεύση της πρώτης έντασης

σε μια στιγμή αβεβαιότητας,

χαμένο μέσα στο πλήθος.

Αυτή ήταν η απλή ευτυχία

για το όργανο με τις χορδές του χρόνου.