Μέσα στην πιο μεγάλη αθλιότητα

στη σοφίτα της ανάγκης,

κανείς δεν ήθελε να μένει

εκτός από την ψυχή των εφήμερων.

Ήταν για σένα ο μοναδικός τρόπος να δημιουργείς;

Ήταν επιλογή ή επιθυμία σου να στερείσαι;

Δεν ξέρουμε πια αν αυτό είχε σημασία

μα είναι δύσκολο ν’ αντέξουμε την απελπισία σου.