– Θα είσαι κι εσύ μαζί μου;

– Γίνεται αλλιώς;

– Για μένα, όχι.

– Το ίδιο ισχύει και για μένα.

– Τότε θα το παλέψουμε.

– Μα, δεν ξέρεις τίποτα για τον αγώνα.

– Ξέρω εσένα και μου αρκεί.

– Εμπιστεύεσαι το άγνωστο;

– Εμπιστεύομαι το δάσκαλο.

– Τι θέλεις να πεις;

– Αυτός σε γνώρισε σε μένα.

– Έτσι έγινε και για μένα.

– Για ποιο λόγο;

– Έχει σημασία;

– Όχι πια.

– Γιατί το λες αυτό;

– Διότι οι μάχες που δώσαμε…

– Οι μάχες;

– Δεν ήταν μάχες;

– Ήταν, ήταν… Απλώς αναρωτιέμαι ποιος είναι ο πόλεμος.

– Αυτό εκείνος το ξέρει.

– Λες να ξέρει και για μας;

– Δεν γίνεται αλλιώς.

– Θα είσαι το μέσα;

– Κι εσύ το έξω;

– Μόνο έτσι θα προστατέψουμε το έργο…

– Μπορεί και να υπάρχει κι άλλος τρόπος.

– Μπορεί. Αλλά προς το παρόν έχουμε αυτήν την αποστολή.

– Θα τα καταφέρουμε;

– Δεν υπάρχει επιλογή.

– Κόστος;

– Η φιλία μόνο.

– Τότε αξίζει.

– Και μετά;

– Μετά υπάρχει το πριν.

– Το πριν;

– Αυτό που δείχνει ο δάσκαλος.

– Η ευθύνη…

– Η συνείδηση.

– Θα μείνω κοντά σου τότε.

– Κι εγώ.