Μέσα στο ποτάμι της κοινωνίας

προσπαθούσαν τα πνιγμένα άτομα

να πάρουν μια τελευταία ανάσα.

Μόνο τότε συνειδητοποίησαν το κενό

της ανούσιας ύπαρξης που τους επέβαλε

το αυθαίρετο σύστημα του παράλογου.

Εκείνη τη στιγμή όταν αντίκριζαν

τους ανθρώπους του ανύπαρκτου λαού

μάθαιναν ότι δεν μπορούσαν να πεθάνουν.

Δεν είχαν ζήσει ούτε μια στιγμή.