Λίγες σαρδέλες στο λευκό πιάτο
μαρτυρούσαν τη μιζέρια του δασκάλου
που είχε έλλειψη σκληρή χρωμάτων.
Αποφάσισε ν’ αγωνιστεί εναντίον της κοινωνίας
ζωγραφίζοντάς τες στο σχισμένο λινό
με το βάρος της εφήμερης αθανασίας.
Έτσι η εικόνα κατάφερε να εκτοπίσει
την ένδεια των χειρονομιών της μνήμης
για να γλυκάνει το αδυσώπητο πεπρωμένο των ανθρώπων.