Εκείνο το σπίτι το θυμάσαι;

Πρόσεξες τις λεύκες που περίμεναν

ένα βλέμμα αθωότητας;

Όλοι κοίταζαν τον κάμπο

ενώ όλη η φτώχεια ήταν πάνω στους τοίχους.

Στην αρχή δεν ήθελα

να την αγγίξω

αλλά με τα παστέλ

κατάφερα να μην την πληγώσω.

Και τώρα αναρωτιέσαι

ποιος κατοικεί εκείνο το σπίτι.

Ένα κομμάτι ανθρωπιάς.