Κάτω από τα ματωμένα χώματα

η γη της μνήμης

περίμενε τους δίκαιους

για να ζήσει και πάλι

τη χαρά του κόσμου.

Όλοι νόμιζαν

ότι είχε πεθάνει

οριστικά.

Μα η θυσία δεν πεθαίνει!