Ήμασταν όλοι οι μόνοι μαζί

για να ζήσουμε και πάλι

το θάνατο της ημέρας.

Είχαμε ακόμα κομμάτια κεριά

για να ζεσταθούμε στην κουζίνα

και να θυμηθούμε τον Ηράκλειτο

και το παράξενο φως.

Δεν ανησυχούσαμε πια

διότι ξέραμε ότι η αποστολή μας

είχε ολοκληρωθεί επιτέλους

κι είχαμε το δικαίωμα να ζήσουμε.