Δεν ήταν σίγουρος

για το τι έπρεπε να κάνει

δεν ήθελε

να απογοητεύσει τον δάσκαλο.

Προσπάθησε λοιπόν

να συγκεντρωθεί για να μην κάνει λάθος.

Έγραψε για τον Évariste.

Δεν τον είχε ξεχάσει

διότι ήξερε

τι σημαίνει πόνος.

Δεν τους έδειξε

ότι ήταν θλιμμένος

διότι αδιαφορούσαν.

Έπρεπε να παραμείνει άθλιος

μπροστά στους μίζερους

δίχως να γονατίσει.

Δεν είπε και για τον Friedrich

για να μη μάθουν το μυστικό του δασκάλου.

Ήξερε για τον Abel

και κατάλαβε επιτέλους

«ό,τι δεν σε σκοτώνει

σε δυναμώνει».