Ένα αλήτης από τα παλιά
ήρθε και πάλι εδώ
για να δείξει στους ανθρώπους
ότι η κακούργα η κοινωνία
δεν κατάφερε να τον σκοτώσει
ακόμη κι αν τον πλήγωσε
για τα απαγορευμένα του.

Δεν πέθανε παρά μόνο
σ’ ένα τραγούδι του Γρηγόρη
για να μη φοβηθούν τα λούσα
όπως έλεγαν τις πατσαβούρες
σ’ εκείνη την περιοχή
όπου δεν έκλαιγαν οι μπαγλαμάδες.

Κι όταν σε σήκωσε
για ν’ ανάψεις το μικρό κερί
αναγνώρισες το πρόσωπο
του ανθρώπου δίχως όνειρα
και τον φίλησες στο μάγουλο
με όσο κόκκινο είχαν τα χείλη σου.