Δεν ήταν παρέα
αλλά κάθισε μαζί τους
δεν ήταν μυστικός
αλλά σώπασε.
Περίμενε τις πέντε κινήσεις
ήθελε ν’ ακούσει τη σιωπή τους.
Δεν άντεξε όμως
και μίλησε για τις καντάτες.
Πάνω στα δάκτυλά του
μια αόρατη παρτιτούρα
ζούσε στη σκηνή
που πέθανε
η ιστορία
για να ζήσει
η ανθρωπιά.
Δεν αντιστάθηκε
αλλά έβγαλε τη κραυγή του.
Δεν αποσύρθηκε
αλλά έφυγε
μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη.