Κανείς δεν ήξερε καλύτερα
την τέχνη της πολιορκητικής
από τον Ιππότη χωρίς πανοπλία
και αυτό ήταν που τον ανησυχούσε.

Το άθλιο κτήνος ήταν τρομερό
μόνο που κανείς δεν έβλεπε ακόμα τη δύναμή του
η οποία δεν είχε ανάλογο παρά την πονηριά του
αν δεν ήταν ο Δάσκαλος του πολέμου.

Ο αγώνας θα απαιτούσε τη θυσία
όχι μόνο για να κερδίσει μία θέση
αλλά για να πάρει την πρωτοβουλία
αυτό ήταν το όραμα του μέλλοντος.

Μόνο που πόσοι από τους μαθητές του
θα άντεχαν το βάρος της επίθεσης
για να προετοιμάσουν την αντεπίθεση
αυτό ήταν το ερώτημα που τον βασάνιζε.