Δεν έλεγε τίποτα
ακόμα και στα χτυπήματα
ήξερε για το τραγούδι του Μίκη
και κρατούσε γερά.
Είχε μέσα της
τα παιδιά της γλώσσας
και της αγάπης
κι άντεχε το ξύλο.
Δεν την έσπασαν με λόγια
ούτε με τη βαρβαρότητα
και προσπάθησαν με τεχνάσματα
της προδοσίας και της λήθης.
Δεν είχαν υπολογίσει
ότι οι άθλιοι δεν θα ξεχνούσαν τη δασκάλα τους
κι ο λαός θα αντιστεκόταν στη βία
Έτσι και μόνο δεν πέθανε η χαρά.