Στο μηδέν μιας υποτιθέμενης επανάστασης
βασισμένης στον θάνατο της ιστορίας
ο ποιητής ήταν ο μόνος
ικανός να εξεγείρει
τη σιωπή.

Μόνον που όλο αυτό ήταν πολύ νωρίς
για μια κοινωνία εκφυλισμένη
από καταπίεση αιώνων
και ετών καινών νοήματος
προς την αναζήτηση της ευτυχίας.

Χρειαζόταν πρώτα ο θάνατος του ποιητή
εν μέσω απολύτου κενού
για υπάρξει εκ νέου η ανθρωπότητα
μέσα στις στάχτες της θυσίας
άγνωστης ακόμη σε όλους.