Με την πρώτη ματιά,
δεν ήταν παρά μόνον γλυκίσματα.
Το ένα είχε συναντήσει τον Dom Juan,
τo άλλο τον Leonardo da Vinci.
Σ’ ένα δάσος φωτός
σε μια σκοτεινή πόλη, τι σημασία έχει,
γνώριζαν την ουσία
όχι μιας πικρής φλούδας πορτοκαλιού
μα εκείνη μιας ανθρωπότητας
πανταχού παρούσας μέσα στον χρόνο
που δεν είχε πάψει να είναι μαζί τους.
Κι όταν μοιράσαμε
το mendiant και τη florentin
δεν επρόκειτο μόνο για λαιμαργία
μα για την ανάγκη ν’ αγαπούμε.