Ποτέ δεν ένιωσες

τόσο μόνος με τα δέντρα

έκανες την προσευχή σου

για τους ακίνητους ανθρώπους.

Μόνο αυτοί είχαν μείνει μαζί σου

μετά από τόσο χρόνια

αγώνα και δουλειάς

ενάντια στην κοινωνία.

Και σε ξάφνιασε

που ένας ποιητής

άκουσε τη σιωπή σου

εκείνη τη στιγμή.

Αυτό ήθελες να δείξεις

μ’ εκείνο το σκούρο κάρβουνο

που δεν ήθελε

να σ’ αφήσει μόνο.