Ως άνθρωποι ζούσαμε

μέσα στις γλώσσες μας

για να μη ξεχαστούν

και τις κλέψει η λήθη.

Έτσι γνωρίσαμε

τις δυο τελευταίες γριές

που μιλούσαν ακόμα

την ήδη ξεχασμένη.

Δεν ήταν λυπημένες

διότι ήξεραν

ότι κανείς

δεν θα μιλήσει

για το θάνατό τους

στη γλώσσα τους.

Όμως οι άνθρωποι

πήραν άλλη απόφαση.

Και η γλώσσα τους

δεν πέθανε μαζί τους

για να τις θυμάται.

Εσύ;