Στην πλατεία
ο μικρός περίμενε
τον αεροπόρο συγγραφέα
για να του επισημάνει
ότι μέσα στη νύχτα
στη γη των ανθρώπων
κοιτάζει κι αυτός επίσης
τα σπάνια αστέρια
για να μην ξεχάσει
τη ζωή του και τη φωνή του
εξαιτίας του κουτιού
που έπαιζε μουσική
για να παρηγορηθεί
μετά τη δύση του ηλίου.