Το μπαλκόνι στη θάλασσα

ήτανε προς στιγμήν άδειο

η νύχτα και το φεγγάρι

περιμένανε

το πιάνο και την τραγουδίστρια

για ν’ ακούσουνε τους ανθρώπους

όταν παύουν να υποφέρουν

για να γράφουν τις σκέψεις τους

και να τις προσφέρουν στους άλλους

αφειδώς, μόνο για το καλοκάρδισμα,

τον ύμνο στη χαρά!