Αν δεν δεις τις παρτιτούρες

που δεν υπάρχουν

πώς να καταλάβεις

την κρυφή μελωδία

που γεννήθηκε σ’ ένα δωμάτιο

με τα παράθυρα κλειστά

για να μην ενοχληθεί

η κοινωνία της λήθης.

Πρέπει να δεις το αόρατο κείμενο

για ν’ ακούσεις για πρώτη φορά

τον ποιητή της μουσικής

που δεν γράφει την ιστορία

αλλά τα ίχνη του πόνου

με τα μαντολινάτα του

δίχως να περιμένει

την αποδοχή του κόσμου.