Αναρωτιόσουν πάντα

τι μπορούσε να φάει

μόνος του και όρθιος

κι όταν αντιλήφθηκες

ότι ήταν γεύμα αναμνήσεων

διότι δεν υπήρχε

τίποτα άλλο πια,

δεν τόλμησες καν

ούτε να κλάψεις

δεν είχες το δικαίωμα

διότι από τον ίδιο

περίμενε τα πάντα

ακόμα και αυτή

που δεν είχες σκεφτεί

για να μπορέσεις

να ζήσεις ελεύθερη

σε μια πατρίδα

που θα είχε μέλλον.