Εάν ο αναγνώστης
δεν έχει καθίσει στο παγκάκι μας
δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί
το από κάτω του εξωφύλλου
ειδικά εάν δεν γνωρίζει
ούτε εκείνον ούτε τον άλλον
διότι πώς θα μπορούσε
να εικάσει ποιος από τους δύο
δημιούργησε το μαύρο και το λευκό
το πλάγιο και το ευθύ
για να μας κάνει να κατανοήσουμε
την παράλληλη σκέψη
μιας ιδεοθύελλας
ανάμεσα στον συγγραφέα και στον αναγνώστη
που δεν διστάζουν
να υπερβαίνουν τα όρια
για να συλλάβουν την ουσία
πέρα από την παρεξήγηση
και από το παράλογο κατά Camus
δίχως τίποτε να περιμένουν από τον Godot
διότι μετά το contre-pari
και την ανακάλυψη του λεξικού,
εκείνοι έχουνε καταλάβει πως ο χρόνος
δεν ήτανε παρά μόνον ένα μέσο
για να γίνουν ανθρώπινοι
και να ενωθούν με την ανθρωπότητα
μέσα από το opus.