Η παρουσία τους στην Παλιά Πόλη δεν ήταν καθόλου τυχαία. Πέρα από αυτό και αυτό για δύο λόγους εξίσου σημαντικούς. Ήταν εκεί που ο Ιππότης έπρεπε να δει έναν άλλο από τους πολύτιμους φίλους του, ειδικό στους αιθέρες, με το παρατσούκλι, ο Βαθύς. Αυτός ο τελευταίος του είχε δώσει αυτό το ραντεβού για να μελετήσει μια νέα προσέγγιση της προστασίας του εδάφους, πολύ κοντά στις γραμμές των εχθρών. Ο άλλος λόγος ήταν σχετικός με ένα ανώνυμο ισπανικό χειρόγραφο που είχε προσφέρει ο φίλος του, ο μικρός βοηθός. Το έργο αφορούσε την ναυμαχία της Ναυπάκτου, αλλά όπως του έλεγε τόσο καλά ο συγγραφέας του, γύρισε πίσω μέσα στον Χρόνο για να εξηγήσει καλύτερα τις συνθήκες της φημισμένης μάχης. Για να βάλει στη θέση του τη διακόσμηση, τον έβαλε στην Παλιά Πόλη λίγο πριν την ενετική απώλεια. Βρίσκονταν λοιπόν στο ακριβώς ίδιο σημείο της μάχης. Ο Βαθύς ήταν σιωπηλός λες και δεν τολμούσε να πει στον Ιππότη το σύνολο των προβλημάτων που τον ανησυχούσαν. Έτσι ο φίλος του έκανε το πρώτο βήμα, χωρίς πριν να του μιλήσει για το χειρόγραφο, για να μην τον πληγώσει. Ο Βαθύς άκουγε προσεκτικά τα νέα του άλλου μετώπου. Στη συνέχεια προχώρησε στην ίδια κατεύθυνση ώστε να δώσει όλα τα στοιχεία στον Ιππότη. Όλο αυτό το διάστημα, η βιβλιοθηκάριος σκεφτόταν το τέλος της πολιορκίας και στη θυσία της ευγενούς κυρίας που για να γλυτώσει την σκλαβιά είχε βάλει φωτιά στα πυρομαχικά του πλοίου που την είχε φέρει. Η έκρηξη κατέστρεψε τα άλλα δύο πλοία μπροστά στο νησί. Οι μάχες εμπλέκονταν στο πνεύμα της. Είχε την εντύπωση ότι γνώριζε τώρα το πάχος του Χρόνου για τον οποίο της μιλούσε συχνά ο Δάσκαλός της. Όλα ήταν λοιπόν πολύ πιο πολύπλοκα απ’ ό,τι η κοινωνία ονόμαζε πραγματικότητα. Η νοόσφαιρα του Δασκάλου εμπεριείχε πολύ περισσότερα στοιχεία της διαχρονικής στρατηγικής. Έτσι ακόμα και η προσέγγιση των σύγχρονων σχημάτων είχε εμπλουτιστεί. Ποτέ πριν δεν έμοιαζε στο όραμά του για το παρελθόν. Κατάλαβε γιατί αυτός έδινε τόσο μεγάλη σημασία σε ορισμένα παλιά κτίρια. Στην πραγματικότητα, είχε επιστρέψει απλά στο σπίτι του γιατί ο ίδιος ο χώρος άγγιζε κάθε χρονικό πάχος. Δεν είχε έρθει λοιπόν, είχε επιστρέψει. Η αλλαγή του Βαθέως διέκοψε απότομα τις σκέψεις του. Ήταν έτοιμος να του εξηγήσει τις τοπικές δυσκολίες που τον εμπόδισαν να είναι εντός του χρόνου του. Ωστόσο ο Ιππότης του εξήγησε εκ νέου ότι ο Χρόνος ήταν μαζί τους κι αυτό τον παρηγόρησε. Είχε εμπιστοσύνη το στρατηγικό όραμα του Δασκάλου. Ξεπέρασε τον σκόπελο των δυσκολιών με τον τρόπο του Vasco de Gama, σκέφτηκε αυτή κι σημείωσε κάποιες λεπτομέρειες στους ελιγμούς που έπρεπε να ακολουθήσει στη συνέχεια. Ένας εξωτερικός θόρυβος του υπενθύμισε την εγγύτητα των εχθρικών γραμμών. Ωστόσο ούτε ο Βαθύς ούτε ο Ιππότης δεν τρόμαξαν. Μόνο η βιβλιοθηκάριος τόλμησε να κοιτάξει από το παράθυρο για να ανακαλύψει ένα παράξενο μιναρέ που δεν υπήρχε παρά μετά την κατάληψη της Παλιάς Πόλης. Ήταν ο χρόνος της επιστροφής. Ήταν γραμμένο.