Η μουσική της πέτρας
δεν ήταν αόρατη
και άφηνε ίχνη
αναγνώσιμα
μερικούς αιώνες
από τους ιππότες
που είχαν κρατήσει
μαζί τους τα δεσμά
του μύθου του λουλουδιού
που επέλεξαν
την πρώτη φορά
την επόμενη ζωή
μετά τη θυσία
όταν ξεπέρασαν
το παράλογο
για να ζήσουν
το παράδοξο
που γνώριζαν
μόνο τα τέρατα
που έγιναν
ακόμα πιο ιερά
λόγω ανθρωπιάς
και αντίστασης
για τους άλλους
και μόνο.