– Γιατί αυτή η θυσία;
– Είναι το πρέπον!
– Δεν έπρεπε…
– Κι όμως.
– Γιατί;
– Ποια είναι η χρησιμότητα;
– Η ανάγκη.
– Και σε ποιον θα το πούμε;
– Δεν θα το πούμε, θα το δείξουμε.
– Και ποιος θα το δει;
– Μόνο οι άνθρωποι.
– Αυτοί είναι οι άλλοι.
– Είμαστε Έλληνες επειδή είμαστε…
– Τι;
– Ελεύθεροι σκλάβοι!
– Μα είναι οξύμωρο.
– Είναι παράλογο.
– Είναι μόνο παράδοξο.
– Αλλά είναι η αλήθεια.
– Οι σκλάβοι που δεν αλλάζουν παραμένουν δούλοι.
– Κι οι ελεύθεροι δεν ξέρουν την αξία της ελευθερίας τους.
– Κι εμείς;
– Ελεύθεροι πολιορκημένοι από την αρχή, για να γίνουμε ελεύθεροι σκλάβοι στο τέλος.
– Είναι αινιγματική η σκέψη σου.
– Και τα αινίγματα λύνονται.
– Από ποιους;
– Από αυτούς που ζουν για την αλήθεια.
– Οι εχθροί μας δεν αγαπούν τον Σωκράτη.
– Εμείς όμως, ναι.
– Ποιος θα καταλάβει το μαιευτικό σχήμα;
– Αυτοί που είναι έτοιμοι.
– Ποιος είναι έτοιμος να πεθάνει;
– Αυτός που ξέρει να ζει.
– Ποιος είναι έτοιμος να θυσιαστεί;
– Αυτός που αγαπάει τους άλλους.
– Ποιος θα έχει την τόλμη;
– Οι σκλάβοι που θέλουν την ελευθερία.
– Όχι για τον εαυτό τους μόνο.
– Αλλά και για τους άλλους.
– Μόνο έτσι προσφέρουμε.
– Είναι λοιπόν θέμα συνείδησης.
– Είμαστε μόνοι, μαζί, για τους άλλους.
– Ποιος μπορεί να καταλάβει το μήνυμα του Ελληνισμού;
– Αυτός που ξέρει ότι είναι ο ίδιος μήνυμα.
– Γι’ αυτό θέλουν να μας καταστρέψουν οι εχθροί μας;
– Βλέπουν σ’ εμάς κομμάτια της Ανθρωπότητας και προσπαθούν να μας εξοντώσουν με τα εγκλήματά τους.
– Δεν παλεύουμε μόνο για μας.
– Παλεύουμε και για άλλους που δεν μπορούν να το κάνουν.
– Κι έχουν μόνο εμάς.
– Οι Αθώοι και οι Δίκαιοι.
– Η αντίσταση είναι θέμα στάσης.
– Και ικανότητας.
– Πολυμήχανοι μονομάχοι.
– Δεν είναι πια μονομάχοι.
– Είμαστε μαζί, στον ίδιο αγώνα.
– Στην ίδια μάχη.
– Ενωμένοι με την ανθρωπιά μας.
– Σιωπηλή συνεννόηση.
– Ήρθε η ώρα της αντεπίθεσης.
– Το στίγμα του Ελληνισμού.
– Ενάντια στην βαρβαρότητα.
– Τώρα που αντέξαμε την επίθεση πρέπει να δείξουμε την αξία μας και για το μέλλον, όχι μόνο για το παρελθόν.
– Και πού θα βρούμε τα όπλα μας;
– Εκεί όπου γεννηθήκαμε.
– Τι θέλεις να πεις;
– Γεννηθήκαμε στη θάλασσα.
– Εκεί βρίσκεται η δύναμη μας.
– Μα κανείς δεν το βλέπει.
– Γιατί κανείς δεν το σκέφτεται.
– Ο καθένας είμαστε ένα νησί.
– Μια μοναξιά που έγινε μοναδικότητα.
– Και μέσω της θάλασσας…
– Είμαστε ενωμένοι…
– Η θάλασσα είναι η γέφυρα του Ελληνισμού.
– Ο φόβος σάς έχει τρελάνει.
– Μια γέφυρα θάλασσας.
– Τι άλλο θ’ ακούσω;
– Ό,τι μπορείς και μόνο!
– Πότε θα σταματήσει αυτή η καταπίεση;
– Με την αντεπίθεσή μας.
– Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι θα τα βγάλουμε πέρα;
– Αρκεί να το πιστέψουμε εμείς, οι άλλοι θα το δουν με το έργο μας.
– Έχει νόημα αυτό που λέει.
– Είναι λοιπόν θέμα πίστης.
– Ακόμα και στις χειρότερες στιγμές, η πίστη μάς έσωσε.
– Είναι η ιστορία της πατρίδας μας.
– Με το παράδειγμά τους πίστεψα σε μας.
– Πρέπει να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας.
– Για να πάψουν οι αμφιβολίες.
– Και ν’ αρχίσει η δράση.
– Ο λαός μας θ’ ακολουθήσει την τόλμη.
– Τώρα σε αυτήν την κατάσταση.
– Ειδικά τώρα.
– Γιατί;
– Γιατί δεν έχει πια τίποτα να χάσει.
– Ελευθερία ή θάνατος λοιπόν…
– Αυτή είναι η αλήθεια μας.
– Αυτή είναι και η παράδοσή μας.
– Κανένας δεν θα μείνει σκλάβος.
– Ο Ελληνισμός δεν θέλει δούλους.
– Γιατί η δουλεία δεν είναι ζωή.
– Και μόνο η ελεύθερη ζωή έχει νόημα.
– Κι αν μας σκοτώσουν;
– Πάλι ελεύθεροι θα είμαστε!
– Δεν γεννηθήκαμε για να είμαστε δούλοι.
– Δεν γεννηθήκαμε για να πεθάνουμε.
– Όλοι πεθαίνουν.
– Σημασία έχει πώς ζεις κι όχι ότι θα πεθάνεις.
– Σήμερα διαλέγουμε τη ζωή μας.
– Σαν να μην υπήρχε πριν.
– Μπορεί να πεθάνουμε λοιπόν, αλλά τώρα αποφασίζουμε ότι θα ζήσουμε για τους άλλους.
– Για το μέλλον.
– Για τη μνήμη.
– Για τη μνήμη μέλλοντος.
– Κανείς δεν θα πει ότι εγκαταλείψαμε τον αγώνα.
– Ούτε τη μάχη.
– Σήμερα γεννιόμαστε μαχητές.
– Για να ζήσουμε ελεύθεροι.
– Ή να πεθάνουμε άξιοι.
– Κανείς δεν μπορεί ν’ αντισταθεί σε αυτήν την απόφαση.
– Κανείς.
– Και τώρα;
– Τελείωσε ο θάνατος.
– Αρχίζει η ζωή.
– Με τη μάχη.
– Με το έργο.
– Ενάντια στη βαρβαρότητα.
– Για τον Ελληνισμό.
– Για την Ανθρωπότητα!