– Δεν άκουσες ποτέ για τη δύναμη του ήλιου;
– Εννοείς ως πηγή ενέργειας;
– Όχι έμπνευσης.
– Για τον πολιτισμό;
– Και για την Ανθρωπότητα.
– Στη μυθολογία;
– Όχι στην πραγματικότητα.
– Την ιστορική.
– Την αληθινή.
– Μου θύμισες το έργο του Ελύτη.
– Μπορεί αλλά σκέφτομαι το άλλο.
– Με το αλβανικό μέτωπο.
– Ακριβώς.
– Εδώ υπήρξε η διαφορά.
– Η τεράστια.
– Λόγω του ήλιου;
– Και της αγάπης μας προς αυτόν.
– Και αυτό ήταν αρκετό;
– Μέσα στο χιόνι;
– Και το κρύο.
– Λόγω αέρα;
– Και αντοχής.
– Μας είχαν επιτεθεί.
– Και περάσαμε στην αντεπίθεση.
– Με τη δύναμη του ήλιου;
– Δεν είχαμε τίποτα άλλο.
– Δεν το είχα σκεφτεί μ’ αυτόν τον τρόπο.
– Δεν υπάρχει άλλος.
– Δεν έχει σχέση με τη Μεσόγειο.
– Είναι και αυτή θάλασσα ήλιου.
– Γι’ αυτό μας αγγίζει τόσο πολύ;
– Από την Αρχαιότητα.
– Είναι και αυτή το στίγμα μας.
– Και το αδύνατο σημείο μας;
– Όχι, η αδυναμία μας.
– Η αγάπη μας με άλλα λόγια.
– Ναι! Και λόγω του ήλιου.
– Συγκριτικό πλεονέκτημα.
– Ασύγκριτο!
– Και η καμένη γη;
– Φθόνος της δειλίας.
– Μα τι μπορούμε να κάνουμε;
– Να δώσουμε περισσότερο σημασία στα νησιά μας.
– Ποια;
– Όλα και ιδιαίτερα τα ακριτικά.
– Για ποιο λόγο;
– Για τους δικούς μας.
– Για να ξέρουν ότι δεν τους ξεχάσαμε.
– Διότι είναι η αλήθεια.
– Για μας! Αλλά η κοινωνία…
– Μας αφήνει αδιάφορους.
– Σημασία έχει ο λαός μας.
– Και αυτός είναι διαχρονικός.
– Ο λαός της θάλασσας.
– Και του ήλιου.
– Σωστά.
– Και το απέραντο γαλάζιο;
– Είναι και αυτό δώρο.
– Του ήλιου;
– Δίχως αυτόν κανένας δεν θα ζούσε σε αυτά τα νησιά.
– Και δεν θα είχαν γαλάζιο.
– Αυτή είναι η ιδέα.
– Τώρα καταλαβαίνω την εμβέλεια του.
– Και δεν έχουμε αγγίξει το βάθος του.
– Το βάθος του ήλιου;
– Αυτή είναι η ενέργεια μας.
– Στα βάθη της θάλασσας.
– Τα αποθέματα της ιστορίας.
– Για το μέλλον.
– Είναι μια άλλη μορφή…
– Ποιας οντότητας;
– Της μνήμης μέλλοντος.
– Άλλο ένα νοητικό σχήμα.
– Που θα γίνει όλο και πιο κατανοητό.
– Σε ποιον;
– Στο λαό μας.