Το πορτραίτο του Carlo
δεν είχε αλλάξει
ούτε χρώμα ούτε θέση
διότι δεν είχε ξεχάσει
την παραμικρή στιγμή
της σύντομης στιγμής
του ιταλού φιλόσοφου
και περίμενε υπομονετικά
το έργο του επόμενου
για να συνεχιστεί
η εξέλιξη της Ανθρωπότητας
πέρα από τις κοινωνίες
εκεί όπου η μουσική
είχε το νόημα
της σκέψης μας
καις της συνείδησης
της αντίστασης
και της θυσίας.