Πάνω στα πέτρινα κύματα
περάσαμε από τη γέφυρα
για να ζήσουμε στο νησί
το άγγιγμα της θάλασσας
που έγλυφε τα βράχια
κοντά στους αχινούς
που μας έδειχναν το νερό
που έλαμπε γαλάζιο
αλλά και τα όρια μας
απέναντι στο κάστρο
και στον ήλιο του παρελθόντος
τότε σκύψαμε για ν’ακούσεις
το χέρι μας να χαϊδεύει
το υγρό πυρ της φαντασίας
και να νιώσεις ότι είσαι
μαζί μας στην αποστολή
της εξερεύνησης του κόσμου
δίχως δισταγμούς
διότι η ομάδα μας
ακολουθεί τα σχήματα
που ζωγράφισαν οι αιώνες
δίχως να δίνει σημασία
στη μιζέρια της κοινωνίας.