Το φεγγάρι του Απριλίου
είδε τον ήλιο
της δικαιοσύνης
και τρόμαξε
με τη δύναμη του
όμως εκείνος
το αγκάλισε τρυφερά
με τα δάκτυλα
που έπαιζαν
στο πιάνο
δίχως ν’ ακουστεί
η μουσική της σιωπής,
έτσι κι εσύ
αναρωτήθηκες
πώς ο άνθρωπος
της Ανθρωπότητας
μπορούσε να είναι
ταυτόχρονα
ο άντρας της ερήμου
ο πατέρας της πηγής,
όταν όμως έπιασε
τ’ άστρα με το στόμα
για να σε φιλήσει
κατάλαβες
ότι ο ήλιος
γεννήθηκε
τη νύχτα.