Όταν έπιαναν τα πινέλα
τα μαγικά δάχτυλα
είχαν την ιδιότητα
να βάφουν τα πάντα
κι όχι μόνο τον πίνακα
έτσι η μικρή ζωγράφος
έκανε πιο ζωντανά
τα χρώματα του έργου
αφού κάθε κίνηση
επέτρεπε στον θεατή
που προσπαθούσε
να επικεντρωθεί
στο μοντέλο του
να βλέπει
και το αόρατο
άλλοι θα έβλεπαν
ατσουμπαλιά
εκεί όπου αυτός
είχε την εικόνα
της αθωότητας
που πάλευε
με τα κοντάρια
που άλλοι ονόμαζαν
πινέλα και μόνο
έτσι έβλεπε
ο Δον Κιχώτης
την Δουλσινέα του.