Πάνω στο ίδιο πιάνο
ακούσαμε το σύνολο
να παίζει μόνο του
κι επινοήσαμε
το νοητικό σχήμα
της μοιρασμένης μοναξιάς
για να μην υπάρχει πια
η μυστική ελεημοσύνη
που δεν προσφέρει αγάπη
αλλά μόνο πόνο
σε αυτόν που την δέχεται
λόγω απελπισίας,
έτσι με τις νέες νότες
μιας παλιάς παρτιτούρας
επιλέξαμε το μέλλον
κι όχι το παρόν
για να δημιουργήσουμε
την ιστορία
της ανθρώπινης επανάστασης
κι ας είμαστε μόνοι
θα παραμείνουμε μαζί
για να δείξουμε
το παράδειγμα
της ενωμένης ανθρωπιάς.