Ιερές χορδές
μπορείς ν’ ακούσεις
στο άσμα της μοίρας
του Friedrich Hölderlin
και να νιώσεις κι εσύ
τη μουσική του Brahms
να σ’ αγκαλιάζει
σαν αν ήταν η τελευταία φορά
από έναν άνθρωπο
που σε σκέφτηκε
ακόμα και την τελευταία
και έσχατη στιγμή
πριν ανακαλύψεις
την αξία
της Ανθρωπότητας
που σου ήταν άγνωστη
τόσα χρόνια
γιατί πίστευες
μόνο και μόνο
στο κενό
μιας κοινωνίας
που δεν έχει τίποτα
να σου προσφέρει
εκτός από το μίσος
για τα βιβλία
του παρελθόντος
και του μέλλοντος.