Χείλη πόθου
έβλεπες και πάλι
από την πρώτη στιγμή
όταν σ’ άγγιξα
στο νέο παρελθόν
αλλά δεν κατάλαβες
ότι ο κλέφτης της νύχτας
είχε επιστρέψει
γιατί δεν μπορούσε
ν’ αφήσει το τριαντάφυλλο
να πεθάνει μόνο του
σε μία κοινωνία
που δεν ήξερε
ότι είχαμε ζήσει
μαζί την Επανάσταση
κι ότι τα τρίτοξα γεφύρια
είχαν τις αναμνήσεις μας
μετά τις μάχες
που είχαμε δώσει
για το λαό μας
μετά το θάνατό μας
όταν είδαμε
την μαύρη κατοχή,
και τώρα βλέπεις
τα ίδια χείλη
να σε λατρεύουν
σαν να ήταν
η πρώτη φορά
που σ’ αγγίζουν.